Zoals die struisvogel kijkt – zo kijk ik steeds vaker. De eerste keer dat ik mokken naar het buitenland verstuurde, verliep dat vlekkeloos. Ben ik wat te onvermoedig geworden..? Feit is, dat ze de laatste keer in scherven arriveerden. Ik had het pakket goed verzekerd dus kende geen angst.
Hoepels!
Post.nl is niet voor één gat te vangen. Waar ze kunnen, ontmoedigen ze uitbetaling van de verzekering. Toen ik dan ook aangaf dat het fout was gegaan, trof ik op de deurmat een stevige matje aan. Of ik even op mijn kop wilde gaan staan. Bijgevoegde mat was voor mijn veiligheid. Omdat ik alle tijd van de wereld heb (…) besloot ik aan de dubbele eisen tegemoet te komen. Aangezien ze graag 2 x dezelfde informatie wilden, heb ik letterlijk àlles meegestuurd wat er ook maar zijdelings mee te maken had. Ik houd wel van een spelletje op z’n tijd 😆
Afwachten
En nu is het afwachten. Tref ik over een paar dagen een bundel hoepels aan in de post, waar ik nog doorheen moet springen..? Of misschien willen ze een filmpje waarop ik het Kanaal overzwem naar Dover? Ik zit op het puntje van mijn stoel! 👀
En…. Nog een keertje!
Iedereen weet, dat pakketbezorgers met pakketten smijten. Ik wist echter niet dat ze er kennelijk mee kaatsen tegen een bakstenen muur. Ook de tweede zending is kapot gearriveerd… De noodzaak om mijn winkeltje te integreren met een bedrijf dat mokken voor me kan verzenden, wordt alsmaar nijpender. Als dat nou maar vlekkeloos lukte..! Maar dat is voer voor een volgende blog 🫣
Intussen ga ik me beraden hoe ik de mokken dit keer héél in Engeland krijg 🤔
Mokken naar het buitenland
Na de volgende zending – vingers gekruist en heel hard ‘drie keer is scheepsrecht!’ roepen – staat er welgeteld nog één mok in mijn winkel. Die vind je hier.
Showgirl, de struisvogel met de doordringende blik, is hier te vinden
Voor als je je afvraagt: ‘maar hoe gaan die spullen dan kapot?’
