(Misschien moet ik me als kunstenaar een arroganter houding aanmeten… Zoals deze hoog-van-de-torenvalk)
Dat heb ik: een heel lief onderbewustzijn. Ik ben nogal van de dromen. Je kan er veel uit opmaken en vooral als ik last heb van irritante patronen, helpt het om een droom te analyseren. Maar je kan er nog veel meer mee…
Irritante patronen
Ken je dat? Het gevoel dat je niet door het leven danst, maar door modder waad die tot je knieën komt. Een stroef leven, echt vervelend is dat. Dat komt door patronen, om precies te zijn; gedachtepatronen. Oftewel de manier waarop je denkt, hoe je de dingen om je heen ervaart, interpreteert. En ik interpreteer ze niet altijd even handig, ha ha…
De Afwijzing
Vandaag kreeg ik een e-mail van het Kröller-Möller museum. Superaardig opgesteld, overduidelijk een standaard afwijzing maar dat snap ik ook wel, in de mail werd ook genoemd dat ze ‘vele, vele aanvragen’ krijgen. Maar ik interpreteer die afwijzing dus niet zo best. Waar ik normaal best goed tegen afwijzingen kan, meestal krijg ik er een van een galerie of bekende blog en denk dan; ‘verrek, ja dat is waar ook, die had ik ook nog benaderd!’
Afwijzing van het museum
Die afwijzing dus, hè. Die kwam op me over als ‘wij zoeken iemand die net van school is met 20 jaar ervaring, zodat wij alles op je bordje kunnen leggen maar je ons nauwelijks iets kost.’ Misschien geen al te beste vergelijking, wèl een goed voorbeeld hoe ik de dingen in mijn leven soms niet zo genuanceerd beleef.
Want…
Je moet als kunstenaar al gevestigd zijn om in het Kröller-Möller te mogen hangen met je werk. Ik denk dan; die zouden dus Van Gogh tijdens zijn leven ook afwijzen! Ik vind dat kortzichtig. Wat maakt een kunstenaar ‘gevestigd’? Dat de kunst elite hem/haar opmerkt? Breek me daar de bek maar helemaal niet over open – onderzoek wijst uit dat ca. 17% van alle kunst in Nederlandse musea van vrouwen is. Mij maak je niet wijs dat mannen per definitie betere, meer betekenisvolle kunst maken!
Bestelling
Afijn, terug naar mijn dromen. Gisteravond zei ik tegen mijn onderbewustzijn; geef es wat leuke dromen. Geen antwoord op een vraag, hoe ik dit-of-dat patroon kan aanpakken. Gewoon wat spannends, onverwachts, iets met een beetje magie! En wat deed mijn onderbewustzijn? Dat leverde! Nou moet ik zeggen dat het wel wat op veilig spelen was, met al die cartoonfiguren, maar alla, ik had gevraagd en gekregen!
De droom, geleverd door een heel lief onderbewustzijn
Een vrouw en man zijn heel hoog in de lucht. Ze houden elkaar vast. De vrouw kan vliegen, daardoor stort hij niet neer. Hij is stukken ouder. Ze kussen en prompt beginnen ze te vallen: haar vliegvermogen is verdwenen. Ook zijn ze in tekenfilmfiguren veranderd. Hij is prins Charming en veel jonger nu. Zij maakt zich geen zorgen. Ze vallen snel en vlak boven de grond zegt ze; “ik ga wel hanggliden.”
Ik denk nog: met welke delta vlieger?? Maar ik heb sterk het gevoel dat het wel goed komt.
Zei ik het niet..? Een heel lief onderbewustzijn!
Wat een gemis!
Zien wat het museum zoal mist, door mijn werk af te wijzen? Hier staat een overzicht.
Wil je toch een bezoekje plannen aan het Kröller-Möller, ook al hangt mijn werk er niet? Dat kan via hun website.
