Sinds een tijdje komt Diego (geen idee hoe hij echt heet) bij ons in de tuin. Het is een jonge vitale kat met een brutaal bekkie en een prachtige lange vacht. Aanvankelijk liep ik nog naar buiten als de jagende kat kwam, om Amber niet voor het hoofd te stoten. Intussen ben ik erachter dat het haar een zorg zal zijn – hij heeft veel respect – dus laat ik het maar zo.
Stress in de tuin
Was ook wel makkelijk, want de jagende kat hield de tamme duiven wat in toom. Die waren komen aanwaaien ruim een jaar geleden nu. Vijf dikke duiven, die het vogelvoer te lijf gaan als waren ze een sprinkhanenplaag. De tortels en mussen hadden vaak het nakijken. Daarenboven bleven ze hele dagen hier rondhangen en poepten ze met zijn vijven meer dan alle mussen en tortels in de afgelopen 5 jaar bij elkaar. Niet zo leuk dus.
Enter: Diego!
Toen Diego dus af en toe door de tuin kwam sprinten, vond ik dat eigenlijk wel een goed idee. De tamme duiven schrokken zich rot, Diego had een leuke tijd en ik had het wat rustiger. Tot deze mooie, zwarte kat op een dag een van de tamme duiven, de witte, in zijn bek had. Oeps… 😳 Ik rende hem nog achterna om te zien wat er te redden viel, maar Diego dacht duidelijk: ‘dikke doeiiii!’ Ik zag nog net zijn staartpluim om de hoek van de straat verdwijnen.
Dikke doei 2
De laatste keer dat hij hier was, heb ik wat foto’s gemaakt en ook een filmpje. Uit dat filmpje koos ik een stilstaand beeld om na te schilderen. Moet je nooit doen natuurlijk. Je ziet geen moer, dus dat is overwegend giswerk. Toch, voor een studie, was het wel even leuk werken 😁
Spiegelbeeld van de jagende kat
Je mag me natuurlijk vragen waarom dat filmpje hierboven in spiegelbeeld staat, maar ik heb werkelijk geen flauw idee. Het gebeurde spontaan!
